Een oormerk is een plastiek of metaalvoorwerp voor identificatie van huisdieren en andere dieren wordt gebruikt dat. Als het oormerk de technologie gebruikt van het Radiofrequentie-identificatieapparaat (RFID) wordt het bedoeld als elektronisch oormerk. De elektronische oormerken zijn met internationale normen ISO 11784 en ISO 11785 werkend bij kHz 134,2, evenals ISO/IEC 18000-6C werkend in overeenstemming in het UHFspectrum. Er zijn andere niet genormaliseerde systemen die zoals Destron bij kHz 125 werken. Hoewel er vele vormen van oormerken zijn, zijn de belangrijkste types in huidig gebruik als volgt:
Vlag-vormig oormerk: twee schijven traden door het oor, één of allebei toe die een brede, vlakke plastic oppervlakte dragen waarop de identificatiedetails worden geschreven of in groot, gemakkelijk leesbaar manuscript gedrukt.
Knoop-vormig oormerk: twee die schijven door het oor worden aangesloten bij.
Plastic klemoormerk: een gevormde plastic strook, vouwt de rand van het oor op en toegetreden door het.
Metaaloormerk: een aluminium, staal of messingsrechthoek met scherpe die punten, over de rand van het oor, met de identificatie worden geknipt in het wordt gestempeld.
Elk van deze behalve het metaaltype kan een RFID-spaander dragen, die normaal een elektronische versie van hetzelfde identificatienummer draagt.
Een oormerk draagt gewoonlijk een Dierlijk Identificatienummer (AIN) of code voor het dier, of voor zijn kudde of troep. De niet elektronische oormerken kunnen voor het gemak van de landbouwer (deze zijn genoemd geworden „beheersmarkeringen“) eenvoudig met de hand geschreven zijn. Alternatief kan dit identificatienummer (identiteitskaart) door een organisatie, zoals de Vlees en Veevereniging (MLA) worden toegewezen. De elektronische markeringen kunnen andere informatie over het dier, met inbegrip van andere verwante identificatienummers ook tonen; zoals de het kationencode van Bezitsidenti fi (BEELD) voor de eigenschappen zijn de dieren gevestigd. In het geval van NLIS van MLA moet de beweging van bepaalde species van vee (hoofdzakelijk vee, geiten en schapen) in de onlinedatabase binnen 24 uren na de beweging worden geregistreerd; en omvat PICs van de eigenschappen de dieren tussen reizen. Het Nationale Veeidentificatiesysteem (NLIS) van de verordeningen van Australië vereist dat al vee met een RFID-apparaat in de vorm van een oormerk of penshap (een cilindrisch die voorwerp in de pens wordt geplaatst) vóór beweging van het bezit wordt gepast en dat de beweging aan NLIS wordt gemeld. Nochtans, als de dieren voor interne doeleinden in een kudde of een landbouwbedrijf worden geëtiketteerd, te hoeven IDs niet in grotere schalen uniek zijn. NLIS nu vereist ook schapen en geiten die een oormerk te gebruiken dat de het kationencode heeft van Bezitsidenti fi op het wordt ingeschreven. Deze die oormerken en happen worden door vervoersdocumenten aangevuld door verkopers worden geleverd die voor identificatie en het volgen worden gebruikt. Een gelijkaardig systeem wordt gebruikt voor vee in de Europese Unie (de EU), elk rund die een een paspoortdocument en markering in elk oor hebben die hetzelfde aantal (zie de Britse Dienst van de Veebeweging) dragen. De schapen en de geiten in de EU hebben een markering in één of beide oren die het officiële nummer van hun troep en ook voor het fokkenvoorraad een dragen individueel aantal voor elk dier; één van deze markeringen (gewoonlijk de linkerzijde) moet een RFID-spaander (of de spaander kan in plaats daarvan in een penshap of op een sokje worden gedragen) hebben.
Een oormerk kan met een oormerkinstrument worden toegepast, nochtans zijn er ook speciaal-ontworpen markeringen die kunnen met de hand worden toegepast. Afhankelijk van het doel van het etiketteren, kan een dier op één oor of allebei worden geëtiketteerd. Er kunnen eisen ten aanzien van de plaatsing van oormerken zijn, en het nodige moet worden gedaan om te verzekeren zij niet te dicht aan de rand van oorpinnae worden geplaatst; welke de markering kan kwetsbaar verlaten aan toevallig wordt gescheurd uit. Als er een nationaal dierlijk identificatieprogramma in een land bestaat, kunnen de dieren op zowel oren omwille van verhoogde veiligheid als de doeltreffendheid, of als wettelijke eis worden geëtiketteerd. Als de dieren voor privé doeleinden worden geëtiketteerd, gewoonlijk wordt één oor geëtiketteerd. De Australische schapen en de geiten worden vereist om leesbare die oormerken visueel te hebben met een het kationencode van Bezitsidenti fi (BEELD) worden gedrukt. Zij worden door vervoersdocumenten aangevuld door afzenders worden geleverd die voor identificatie en het volgen worden gebruikt. die
De zeer kleine oormerken zijn beschikbaar voor proefdieren zoals muizen en ratten. Zij worden gewoonlijk verkocht met een apparaat dat het dierlijke oor doordringt en de markering tegelijkertijd installeert. De laboratoriumdieren kunnen ook door andere die methodes zoals oorponsen of merken (ook voor vee wordt gebruikt), geïnplanteerde RFID-markeringen (de muizen zijn te klein om een oormerk te dragen die een RFID-spaander bevatten), en kleurstof worden geïdentificeerd.
Andere vormen van dierlijke identificatie
De varkens, het vee en de schapen zijn vaak bestemd met buigtang die geregistreerde eigenaar en/of leeftijdstekens in het oor inkerft. De merries op de grote landbouwbedrijven van het paardfokken hebben een plastic markering in bijlage aan een halsriem voor identificatie; welke hun oren vrij van inkepingen bewaart. De melkkoeien worden soms met pal vastgemaakte plastic die sokjes geïdentificeerd op pastern voor klaar inspectie tijdens het melken worden gepast; nochtans NLIS-zijn de vereisten op vee - met inbegrip van zowel zuivelfabriek als rundvleesdieren van toepassing. Wordt de meer in het algemeen gekleurde elektroband gebruikt als enkelherkenningstekens op korte termijn voor zuiveldieren om zich te identificeren wanneer één speen niet om welke reden ook zou moeten worden gemolken. De laboratoriumknaagdieren zijn vaak duidelijk met oormerken, oorinkepingen of inplanteerbare microchips.
Het Nationale Veeidentificatiesysteem (NLIS) Australië, de vroeger gebruikte markeringen van de veestaart voor bezitsidentificatie en de verklaring van het hormoongebruik.
Uw bericht moet tussen de 20-3.000 tekens bevatten!
